Ziezo, de valiezen staan weer klaar, het ging deze keer beduidend sneller dan in het doorgaan: niets moeten wegen, zelfs moeten puzzelen hoe we konden voorkomen dat we een lege valies in het vliegtuig moeten krijgen.

Tijd voor een korte terugblik:

- We zijn 27 dagen onderweg geweest, op die 27 dagen hebben we volgens mij minstens 20 keer kip gegeten. Tortilla scoort wellicht nog beter, maar dat telt niet mee aangezien dat hier gegeten wordt zoals wij brood eten. Frijoles zijn nog steeds niet aan mij besteed heb ik ondervonden.

- 2 tubes zonnecreme zijn zo goed als leeg. De kindjes beginnen stillekesaan een hondurees velleke te ontwikkelen.

- 1 anti-mug spray en 1 azaron tubeke zijn ook leeg. De muggen hebben het echter gewonnen van de spray.

- Op culinair vlak heeft Sari zich geprofileerd als echtste Hondurees (de papa speelt niet mee), op aanpassingsvlak heeft Yoline volgens mij gewonnen. Zij is geen elke dag slechtgezind geweest, heeft nooit gezegd dat ze naar huis wil, en zag het zelfs zitten om in los llanitos te blijven wonen op voorwaarde dat de Basseveldse school ook naar daar verhuist. Sari had het af en toe moeilijker en telde de laatste dagen wel af, langs de andere kant heeft zij hier wel heel gemakkelijk vriendjes gemaakt en heeft zij het meeste Spaans bijgeleerd. Zij is vooral de muggen, motten, mieren en kikkers een beetje beu hier.

- ondanks het verschrikkelijke verkeer hier (ik heb verschillende keren mijn ogen toegenepen) zijn we er zonder kleerscheuren vanaf geraakt. Wiehoew! De auto is ondertussen terug op weg naar Santa Barbara.

- Morgen om 7u stijgt ons vliegtuig op (15u Belgische tijd), donderdag om 8u (Belgische tijd) zouden we moeten landen in Brussel. Ik las net in de krant dat het vanaf donderdag supermooi weer wordt in België, geen dank daarvoor, dat is graag gedaan.

- Belangrijkste conclusie: het is een superreis geweest, we zijn er weer klaar voor om heel wat futiliteiten in België te relativeren en kunnen weer een tijdje voort zonder grote luxe. Fantastisch trouwens om te zien hoe goed de kindjes zich hebben kunnen aanpassen aan een leven met mindere luxe. Een hele week met heel weinig water, elektriciteit die het af en toe laat afweten, gekko´s in de kamer, hitte, minder, ander en vooral minder gevarieerd eten dan thuis, weinig televisie, weinig speelgoed,... Benieuwd hoelang ze nodig hebben om weer gewend te raken aan hun luxeleventje

Zo, dit was het. Groetjes, en tot binnenkort!