Het is alweer eventjes geleden, we zijn dan ook nog lang niet vertrokken, maar zowel de kindjes als ikzelf blijven er wel mee bezig natuurlijk. Bij de kindjes speelt vooral het onbekende hen parten: - Mama, in Japan eten ze met stokjes hé? - Ja - Hoe smeren ze dan choco op hun boeterhammen? - Ze eten daar geen boterhammen. - Oei, neen? Wat eten ze daar dan? - Rijst. - En eten ze in Honduras ook met stokjes? - Neen. - Oef! Dan kunnen we daar wel boterhammen met choco eten. Zal dát even tegenvallen. We zullen dus maar een pot choco in de valies steken ook. Ondertussen heb ik een leuk boekje gevonden om de kindjes voor te bereiden op de vliegreis: Ikke gaat vliegen. Er wordt perfect in uitgelegd wat hen te wachten staat: lange wachtrijen overal, ongeduldige papa's, grote vliegtuigen... Helaas heeft de auteur zich er wel nogal gemakkelijk van af gemaakt door te kiezen voor een nachtvluchten in het boek: vliegtuig in, eten, tanden poetsen. Pyjama aan en slapen en hóp: aangekomen! Ik vermoed dat de realiteit er wel wat anders zou kunnen uitzien. Verder wél veel tips opgedaan op de site www.verrereizenmetkinderen.nl. Nuttige tips en ervaringen van mensen die hetzelfde deden. Ook niet onbelangrijk: de bagage is besteld. Solden op het internet: nu maar hopen dat dat goed afloopt. Ook leuke handbagage-trolleys gevonden voor de kindjes. Ok, ze kunnen er niet op zitten, maar er staat wel een soortement prinses op: ook een niet onbelangrijk detail natuurlijk. Deze missie zit er dus al op. Op naar de volgende: pasfoto's van de kindjes laten maken en paspoorten aanvragen.